Het vervolg op 'De kunst om in koor te huilen'. Allan en zijn zus hebben al jaren geen contact meer met hun ouders wanneer hun vader komt te overlijden. Allan stuurt zijn moeder een bos bloemen met een kaartje met de tekst 'met oprechte deelneming'. Zo komen ze weer in contact en gaan ze haar opzoeken. Hun verleden en beroerde jeugd, waar hij over geschreven heeft, lijkt zijn moeder weinig te deren. Hij krijgt ook verschillende signalen over de manier waarop zijn vader is doodgegaan. Het is weer een heel apart boek. Met niets te vergelijken.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten