In Vaderstad is de eerste helft meer van hetzelfde, Mikki wil niet dat Djon zo vaak belt, Lila begint steeds meer zweeds te praten een de telefoon en het contact loopt niet soepeltjes. Ook later, als Djon op het lumineuze idee komt om er met Lila vandoor te gaan kan het boek mij niet pakken. Wel leuk om aan het eind van het boek te weten hoe het nou verder is gegaan maar de manier waarop... heeft mij absoluut niet zo geraakt als het eerste boek.
**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten